Με καφέ, κουλουράκια και πάνω απ’ όλα την καλή μας διάθεση, συζητήσαμε, προβληματιστήκαμε, μοιραστήκαμε σκέψεις κι αγωνίες αναφορικά με την επαγγελματική εξουθένωση, τον κοινωνικό ρόλο του θεραπευτή στις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες που ζούμε, καθώς και τις εξελίξεις για την πιστοποίηση του επαγγέλματος.
Όλοι μαζί δεσμευτήκαμε σε επόμενες δράσεις, ο καθένας και η κάθε μία απο το ρόλο του/της ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ανθεκτικά δίκτυα που εξελίσσονται.
Προχωράμε!
Εις το επανιδείν !